Stadspoort Vrouwenpoort
Het Middeleeuwse stadje Leeuwarden
Vrouwenpoort
Zie je het elektriciteitskastje met de graffititekening van een stadspoort? Je vindt het aan jouw rechterhand in de Sint Anthonystraat. De tekening is van de rijkversierde, stenen Vrouwenpoort zoals die er rond 1830 uitzag. In die tijd stond de Vrouwenpoort in de buurt van de Oldehove. Op de plek waar nu de Vrouwenpoortsbrug is, aan het oostelijke uiteinde van de Nieuwestad.
Een vroegere houten versie van deze Vrouwenpoort heeft echter op deze plek gestaan. Die gaf toen toegang tot het Middeleeuws stadje Leeuwarden. De Vrouwenpoort is vernoemd naar een kerk die uit op de Nijehoveterp heeft gestaan: de Onze-Lieve-Vrouwe of Sint Mariakerk.
Middeleeuws Leeuwarden
Het stadje Leeuwarden is ontstaan, nadat de Middelzee dichtslibde. Dit gebeurde vanaf de 13e eeuw. De twee terpdorpen Nijehove en Minnema besloten toen samen te gaan. Ter verdediging legden ze een goede bescherming rondom hun stad aan. Deze bestond uit een houten palissade en een gracht. De Sint Anthonystraat, waar je nu in staat, was onderdeel van deze eerste verdedigingsgracht. Dit was in de Middeleeuwen dus geen straat, maar een gracht.
Over de stadspoorten in de 13e eeuw is helaas weinig bekend. Van twee weten we zeker dat ze bestaan hebben: de Vrouwenpoort (waar je nu staat) en de Wirdumer- of Sint Jacobspoort. Die laatste was de ingang vanuit het zuiden en stond op de kruising Sint Jacobsstraat en het Naauw. Ook zou er in het noorden een Jelgerapoort zijn geweest, maar dat is niet met zekerheid te zeggen. Deze Jelgerapoort zou aan het einde van de Pijlsteeg bij het Perskwaltje hebben gestaan. Dit is in de buurt van het Natuurmuseum Fryslân.